Prezent od Babci: Formularz postanowień noworocznych.

Jestem coraz bardziej świadoma tego, że aby moje życie było lepsze i fajniejsze to sama coś muszę zrobić w tym kierunku (lepiej późno niż wcale). Rycerz na białym koniu (tzn. biznesmen w limuzynie) czy wygrana w totolotka trafiają się innym i to nielicznym. Poza tym taki biznesmen oprócz kasy ma z reguły same wady.

Gdy dojadamy resztki świątecznych potraw rodzi nam się w głowie pierwsze postanowienie noworoczne (nie znam statystyk, ale dużo kobiet to ma): zacznę się odchudzać. Nieważne, czy chcemy zrzucić pół kilograma, dwa czy dwadzieścia, to jest pierwsza nasza myśl, rokrocznie powtarzalna.

Gdyby stworzyć formularz do takich postanowień (nasze życie obfituje w formularze, jesteśmy przyzwyczajeni, czasami ułatwiają to i owo) to pewne rzeczy powinny być już wydrukowane na stałe.

Liczne grono postanawia rzucić palenie. Mnie to akurat nie dotyczy, bo jak to powiedział pewien mój kolega: nie palę, oszczędzam na wódkę.

Jak powinien wyglądać taki formularz?

Powinno być imię i nazwisko - tak dla porządku i nadania powagi pismu.
Pesel - żeby nie pomylić z cudzymi postanowieniami.
Lista standardowych postanowień do zatwierdzenia lub nie, (krzyżyk do postawienia).
Wykropkowana strona do wypełnienia według potrzeb.

Np. będę uprawiać regularnie sport – a właściwie jakąś formę ruchu, w odróżnieniu od bezruchu; spacery z wnukiem, psem lub kijkami, w zależności od stanu posiadania.

Inna ważna kwestia: nie będę kupować niepotrzebnych rzeczy, ewentualnie tylko raz w miesiącu, w każdym razie postanawiam się bardzo ograniczać ( no chyba, że coś mi się baardzo spodoba).

Przydałoby się też czegoś nowego nauczyć albo odświeżyć swoje umiejętności. Może to być język angielski, praktyczny na wakacyjne wyjazdy. Prawdę mówiąc, to w turystycznych miejscowościach można się dogadać po polsku, angielski odpada.